Ένα περίπου μήνα είχα να γράψω κάτι νέο. Η τελευταία ανάρτηση ανήκει βέβαια στο φίλο Νίκο, συνεπώς τα δικά μου πάνε πολύ πίσω. Blogger’s block δηλαδή. Νέα νόσος και αυτή. Η νέα χρονιά μπήκε και εγώ τίποτα. Προς Αναζήτηση Του Χαμένου Χρόνου. Όχι του Προυστ, αλλά των διακοπών, που πέρασαν τάχυστα. Ξεκινούσα να γράψω κάτι, όταν έβρισκα λίγο χρόνο και δεν έβγαιναν οι προτάσεις, σαν να μην είχα έμπνευση. Από εδώ και πέρα θα εφαρμόζω τη φιλοσοφία του λεκτικού μινιμαλισμού. Φείδου λόγου, κατά μια έννοια. Βολικό... Αφαίρεση... "Ανεβάζω" λοιπόν δύο βιντεάκια που τράβηξα κατά τη διάρκεια του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ/νίκης τον περασμένο Νοέμβριο. Από το μόνο κατ' όνομα masterclass του Φεστιβάλ (τα άλλα μόνο συμβατικά μπορείς να τα ονομάσεις έτσι...), από τον BIG Αργεντίνο συνθέτη Γκουστάβο Σανταολάγια. Δύο βίντεο από live εκτελέσεις δύο Οσκαρ-ικών του ακουσμάτων...Άντε σιγά σιγά το blog να τραφεί....Έρχονται και ανασκοπήσεις, μουσικές και κινηματογραφικές...
Υ.Γ. Το πρώτο αυτό Post του 2009 θέλω να το αφιερώσω στη μνήμη ενός μεγάλου δασκάλου της 7ης τέχνης (και προσωπική μου αδυναμία), Γάλλου σκηνοθέτη, Κλώντ Μπερί.
(Π.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου