ΚΡΙΤΙΚΗ DVD...1

Outlanders
(Ζωή στο Περιθώριο)

Βαθμολογία: 4/10
Είδος: Κοινωνική Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Ντομινίκ Λις
Σενάριο: Ντομινίκ Λις, Τζίμι Γκάρντερ
Πρωταγωνιστούν: Γιάκουμπ Τόλακ, Αλέξις Ρίμπεν, Σον Ντίνγκγουολ, Τζο Τάκερ
Διάρκεια: 99
Χώρα: Αγγλία
Έτος: 2007
Διανομή: AVE
Ήχος: Dolby Digital 5.1
Λόγος Πλευρών: 1.85:1

Τί;

Μετά την κηδεία του πατέρα του στην Πολωνία ο Άνταμ ξεκινά ένα ταξίδι αναζήτησης του αδελφού του ο οποίος εγκατέλειψε τη χώρα του και μετανάστευσε στην Αγγλία μετά από ένα ατύχημα που τον ανάγκασε να παρατήσει την καριέρα του ποδοσφαιριστή. Ο Άνταμ βρίσκει τον αδελφό του να εργάζεται σε οικοδομές για εκμεταλλευτές εργολάβους και προσπαθεί να τον πείσει να αλλάξει τη ζωή του. Ταυτόχρονα γνωρίζεται με την Άννα που επίσης αναζητά ένα νέο ξεκίνημα στο Λονδίνο. Στην προσπάθειά του να διορθώσει την κατάσταση ο Άνταμ θα βρεθεί μπλεγμένος με τον υπόκοσμο και σύντομα θα πρέπει να πάρει μια δύσκολη απόφαση…

Πώς;

Ταινίες κοινωνικού ρεαλισμού που συνδυάζουν δραματικά στοιχεία και σασπένς υπό κανονικές συνθήκες εγείρουν πολύ συχνά ενδιαφέρον. Ομως αυτή εδώ, παρότι ξεκινά ως τέτοια και με πολλά γνώριμα μεν κοινωνικώς ενδιαφέροντα και επίκαιρα στοιχεία αφήγησης, κάπου εκεί στη μέση χάνει «το δρόμο τον σωστό» και «ανηφορίζει» σε δύσκολα μονοπάτια. Συνεπώς κατρακυλάει, αποπροσανατολίζεται, μετεωρίζεται και καταφέρνει με τις κλισεδιάρικες «λύσεις» του φινάλε να φάει τα μούτρα της. Πρόκειται για κατόρθωμα διότι η αρχή είναι αρκούντως ενδιαφέρουσα και υπόσχεται πολλά…Με ένα παράλληλο εύστοχο μοντάζ (εναλλάξ η δράση στην Πολωνία και στην Αγγλία) να υπερτονίζει μια νουάρ σκοτεινή ατμόσφαιρα σε σύμπλευση με ένα σφριγηλό, διαφωτιστικό και κατάστικτο από ποδοσφαιρικά ενσταντανέ φλας μπακ τα δέκα πέντε πρώτα υποβλητικά λεπτά σε υποβάλλουν σε ένα κλίμα περισσότερο ατμοσφαιρικού ψυχοδράματος παρά κοινωνικού…Τάχιστα όμως η ατμόσφαιρα καταρρέει και η σημαία του διδακτισμού υψώνεται. Όταν ασχολείσαι με ευαίσθητα κοινωνικά προβλήματα όπως η εκμετάλλευση εργατών από προϊσταμένους «οφείλεις» να αναδείξεις και τις δυο πλευρές, να κλιμακώσεις (ψυχο)δραματικά τους χαρακτήρες, να αλλάξεις τέμπο στο ρυθμό του φιλμ και να μην αντιμετωπίζεις το θέμα μεγαλόστομα «υποβιβάζοντας» το έτσι στα όρια του γραφικού και της χάρτινης καρικατούρας. Και κυρίως θα «πρέπει» να έχεις αφομοιώσει τους κινηματογραφικούς κοινωνικούς «βιορυθμούς» των Μάικ Λι και Κεν Λόουτς.

Ο Ντομινίκ Λις χάνει κυριολεκτικά την μπάλα στο πιο δραματικό σημείο του φιλμ. Εκεί που ο στυγνός καπιταλισμός εισχωρεί βίαια στο προλεταριάτο…Και αντί να ανεβάσει στροφές η κάμερα του, να «ιδρώσει» και να «παλέψει» αυτή κάθεται ανήμπορη και περιγράφει σχηματικά. Αντί διαλεκτικής σιωπή...Ευτυχώς κάπου εκεί μπαίνει ένα love story στον ιστό της αφήγησης και μας αποσπά από το δυσοίωνο εργασιακό περιβάλλον. Τουλάχιστον ο σκηνοθέτης τα καταφέρνει αρκετά καλύτερα με τη σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι. Με αμέτρητα close ups κολλάει στα πρόσωπα και δίνει κάτι από το νεύρο που τόσο λείπει από την υπόλοιπη ταινία…

EXTRAS
Τρέιλερ της ταινίας και τρέιλερ έξι άλλων ταινιών της ίδιας εταιρείας

(Π.Α.)