Eject Festival - Salonica 2008...

Άντε σιγά σιγά να μαζευόμαστε στην πόλη…στην Κοζάνη ντε…Μπα τουλάχιστον όσον αφορά εμένα θα συνεχίσω για καιρό ακόμη τη μποέμικη γεμάτη ραθυμία και ψευδαισθήσεις περιπλάνηση μου ανά την Ελλάδα για μουσική, κινηματογραφική, καλλιτεχνική ευδαιμονία. Το blog σταθερό επιμένει να κοιτάζει ένα μήνα πριν. Πάλι καλά…Και εν μέσω συμπτωμάτων κατάθλιψης άμα τη άφιξη μου από την πρωτεύουσα (επιτέλους open mind and thought provoking μουσική και εικόνες για τις αισθήσεις μου…) ας ποστάρω και ένα κειμενάκι-feeling του Reworks Festival 2008 που διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη πριν 1 μήνα περίπου στο χώρο της Βίλκας. Η πρώτη μου φορά στο Reworks, στο πρώτο πλήρες οπτικό-ακουστικό φεστιβάλ τέχνης στη Β. Ελλάδα (παρέα με το φίλο Νεκτάριο Λαμπρόπουλο, εκδότη του πιο ενδιαφέροντος εγχώριου περιοδικού, του www.muzine.gr ). Μετά βεβαιότητας ότι καλύτερο και πιο πρωτοποριακό συμβαίνει ετησίως στην πόλη. Με μουσικές και εικόνες που συνάδουν με την εποχή μας, με το τρένο της Ευρώπης και του κόσμου. Με βασικό στόχο των διοργανωτών να προβάλλει την άρρηκτη σχέση μεταξύ μουσικής και σύγχρονης τέχνης, προσφέροντας μια πλατφόρμα επί της οποίας νέες ιδέες-ταλέντα αναδεικνύονται και προβάλλονται. Επιτέλους. Τολμηρό και επιθετικό, τόσο όσο να μην γίνει full crowded. Ο κόσμος της πόλης δεν το τίμησε πάντως δεόντως…δεν έχουμε πλέον δικαίωμα στη γκρίνια…έρχονται καλά events και στη Θεσ/νίκη πλέον-για Κοζάνη ούτε λόγος- αλλά τα σνομπάρουμε επιδεικτικά…Εντάξει το υψηλό αντίτιμο είναι μια δικαιολογία αλλά πείτε μου πότε στη Β.Ελλάδα μπορούμε να οσμιστούμε συγκεντρωμένα πλατφόρμες (4 stages) ηλεκτρονικής και avande garde μουσικής, κατασκευών, video art, mουσικά showcases, ευφάνταστα installations. Και σχεδόν όλα τα μουσικά genres: House , techno, minimal, ambient electronica, disco, dub, funk, jazz & soul. Το Line up του διήμερου Φεστιβάλ περιλάμβανε πάνω Με τη συμμετοχή παραπάνω από 200 καλλιτεχνών, άλλοι για πρώτη φορά στην Ελλάδα και άλλοι για πολλοστή. Και μέσα σ’ αυτούς και Έλληνες. Την πρώτη μέρα αυτά που άξιζαν για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον, ήταν οι θρυλικοί jazzanova, οι nostalgia 77 και ο Γάλλος Piloski. Το «μεγάλο» όνομα πάντως, Daddy G των Massive Attack, ακυρώθηκε λόγω οικογενειακού προβλήματος…O υπαίθριος χώρος άδειος, τα internal stages γεμάτα…Για χορό ούτε λόγος. Ελάχιστοι εκτίθενται πλέον…ποτά στα χέρια και αυτάρεσκες κινήσεις…ψύχρα των καιρών. Το Σάββατο αρκετά καλύτερο. Ο Jimi Tenor άφησε της καλύτερες εντυπώσεις με ένα One man show. Έπαιζε όλα τα όργανα μόνος του και η φωνή του ήταν κρυστάλλινη. Ο Gaz Gobain ιδρυτής της μυθικής Future Sound of London, αν και έκτος γούστου μου, μάγεψε. Με ένα set πραγματικά «εξωγήινο» με διάφορα είδη μουσικής να εναλλάσονται αρμονικά...Αλλά και στο Club με το dubstep γινόταν παιχνίδι. Συμπερασματικά ήταν μια καλή οργάνωση (με λίγα φάλτσα) και με αρκετούς πιστούς…Μόνο αυτοί αρκούν?

(Π.Α.)

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ – LIVE …8

Έχει περάσει κιόλας ένας μήνας από τη δεκάτη Σεπτεμβρίου και τα χρωματιστά soundscapes που πλημμύρισαν το κατάμεστο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη, δεν παύουν να μου αναμοχλεύουν τη μνήμη. Δραπετεύω στις ηχητικές εικόνες που συγκράτησα σαν φυλακτό ακριβό, από τη συναυλία-κονσέρτο του σπουδαίου Πολωνού συνθέτη Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ. Απάνθισμα μελωδιών μιας παράταιρης μνήμης, με την αισθητική της ματαιότητας στο προσκήνιο. Ένα κονσέρτο κατά τη διάρκεια του οποίου αποδείχτηκε περίτρανα πως η μουσική ανήκει περίτρανα και απαράβατα στις 7 Τέχνες και συγχρόνως αγκαλιάζει την Τέχνη της ζωής, αυτής που δε ζούμε…Ο ταπεινός, πολυβραβευμένος και αυτοδίδακτος συνθέτης παρέσυρε με το ρυάκι μελαγχολικών ήχων του, τους θεατές σε ένα σύμπαν γεμάτο ουμανισμό, συμπτώσεις, υπαρξιακές αγωνίες, γενναιοδωρία και που λυτρώνεται στα ακούσματα των μελωδιών του. Ο Πράισνερ και ο επιστήθιος φίλος του σκηνοθέτης, Κισλόφσκι, που μας άφησε πριν 13 χρόνια...Ήταν Νοέμβρης του 1994 που πρωτοήρθε στη χώρα μας, στο ΦΚΘ, με αφορμή τη ρετροσπεκτίβα του Φεστιβάλ στον Κισλόφσκι. Εκεί στο Θέατρο Μακεδονικών σπουδών γοητεύτηκα για πρώτη φορά από την ικανότητα του να περιγράφει ήχους, με εικόνες. Μια ανεπαίσθητη εμπειρία ενώνει τις δύο αυτές συναυλίες…σαν το λεπτό σκοινί από τις μαριονέτες στη «Διπλή ζωή της Βερόνικα»…Τα απομεινάρια των συναισθημάτων του χρόνου σβήστηκαν από τις ορχήστρες εκείνη τη νύχτα και από το ολόγιομο φεγγάρι. Ένα έργο που συνδυάζει την Ποίηση με τα αχανή κινηματογραφικά τοπία και τη Λογοτεχνία των αισθήσεων και των παραισθήσεων. Πολλές φορές ταξίδεψα στα υπερρεαλιστικά τοπία των μελίρρυτων μελωδιών του. Καταβύθιση σε μια κατάσταση επιθυμητής μελαγχολίας, στο σκοτάδι της παραίσθησης των εικόνων…των εικόνων των ταινιών του Κισλόφσκι κυρίως. Τότε που το καλλιτεχνικό τους όραμα δεν είχε ακόμα ακυρωθεί και γαργαλούσε τις ψυχές μας. Για ρίξτε και μια ματιά στο κείμενο μου (http://www.movieworld.gr/cinema/ekswsths/default.asp?ID=355) και στο βίντεο που τράβηξα...

(Π.Α.)

Επικαιρότητα…1

Κατά περιόδους βρίσκω το blogging αφόρητα βαρετό. Αλλά και κάτι που σίγουρα σε κρατά in touch με την επικαιρότητα. Σε εγρήγορση. Η καθημερινή ζωή έτρεχε πάντοτε μα πάντοτε πιο γρήγορα από το διαδίκτυο. Συνεπώς είναι στιγμές που μέχρι να προσπαθήσεις να γράψεις κάτι on blog, έχει ήδη περάσει ανεπιστρεπτί στην ιστορία. Ήταν και ο Σεπτέμβρης της μετάβασης, που όλες οι αναλύσεις γίνονται…λύσεις, ελέω φθινοπωρινών αποδράσεων, συναυλιών και ταινιών. Συγκέντρωσα λοιπόν, και μέχρι να πάρουν τα γεγονότα, οι κρίσεις και οι επικρίσεις τη γνώριμη blog-μορφή τους, κάποια συμβάντα τοπικά και μη, που πρέπει να κάνουμε focus:

1. Επί του πιεστηρίου…Η βορβορώδης ευεξία του στόμφου, της γλοιώδους φιλοφρόνησης, της ακατάσχετης λογοδιάρροιας χτύπησε και πάλι. Τόπος, αίθουσα τέχνης Κοζάνης. Εκδήλωση για τα 106 χρόνια από την ίδρυση της τοπικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας, της επονομαζόμενης «Πανδώρας». Χωρίς χαχανητά παιδιών και νεανικό σφρίγος. Μια εκδήλωση για μεγαλύτερες ηλικίες που κατέκλυσαν είναι η αλήθεια το χώρο. Fake σοβαροφάνεια, άγονος υφέρπον τοπικισμός, βραβεύσεις επί βραβεύσεων, ενδυματολογική ομοιομορφία. Εντάξει για τους ντόπιους και «παλαιούς» της πόλης σίγουρα σκορπά «ρίγη συγκίνησης» όπως ειπώθηκε. Υπάρχουν κι άλλοι όμως. Το πιο ενεργό κομμάτι της πόλης, από 20-40 ετών, που διατηρούνται στον πάγο από την πόλη. Προτείνω δε, αντί να μοιραστεί Cd με πλήθος τοπικών κομματιών υπό της Πανδώρας όπως ανακοινώθηκε, να μοιραστεί μία κόπια του και εκπαιδευτικού φιλμικού αριστουργήματος  «Ανάμεσα στους τοίχους» του Γάλλου Λοράν Καντέ. Κάτι περισσότερο θα μάθουμε…  

 2. Στις  11  Οκτωβρίου  τα  εγκαίνια  της «Λασσάνειου  Δημοτικής  Χαρτοθήκης Κοζάνης». Το αρχοντικό Λασσάνη αποκτά ζωή με την έκθεση χαρτών (για δύο μήνες) “Η Κοζάνη στον Κόσμο των Χαρτών”, η οποία επιτέλους αιμοδοτεί ένα αρχοντικό που τόσα χρόνια φτιάχνεται και φτιάχνεται…

3. Ένα μεγάλο μέρος φωτογραφιών του παλμαρέ του Νίκου Πολίτη σταθμεύει στην Κοζάνη. 36 ενσταντανέ που άλλα τραβήχτηκαν από επαγγελματίες του είδους με άρτια τεχνική και άλλες από εραστές της αποτύπωσης της «αποφασιστικής στιγμής» και απεικονίζουν στιγμιότυπα καθημερινότητας όπως επίσης και πορτρέτα παιδιών την περίοδο 1915-1950. Στην αίθουσα του Ελκεπά, πλησίον της Μητρόπολης, από 22/10-16/11. Εύγε στο φωτογραφικό εργαστήρι Κοζάνης που συνεργάστηκε με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσ/νίκης. Εξωστρέφεια ο μόνος δρόμος. Αναμένω όμως και κάτι εντελώς σύγχρονο…
 
4. Εκτός πολεοδομικών ορίων της Κοζάνης συμβαίνουν αρκετά που ερεθίζουν τις αισθήσεις. Τηλεοπτικά τα «Άγρια Παιδιά» εισήγαγαν νέα ήθη, σύγχρονα και μοντέρνα, στην ελληνική αυτιστική τηλεόραση. Ένα σίριαλ με ημιαυτοτελή επεισόδια που κάνει focus στις επιμέρους ιστορίες που συμβαίνουν στα όρια μιας παρέας στην Αθήνα και όχι στις ίδιες καθ’ αυτές ζωές των ηρώων. Μια παρέα 23χρονων αγοριών με κοινές αγάπες το σκέιτ, το ίντερνετ, τις βόλτες. Αστική κουλτούρα, μια επικίνδυνη πορεία προς την ενηλικίωση, ανεκπλήρωτοι  έρωτες και όνειρα, μια φέτα από πραγματικές συνθήκες καθημερινότητας με τα καλά και τα άσχημά της, Όλα μαζί συνθέτουν ένα μείγμα εκρηκτικό, με μπόλικη αδρεναλίνη, ατόφιο συναίσθημα και βλέμμα κινηματογραφικό. Ξεχάστε τις πρόχειρες λήψεις, τα τρικάμερα πλάνα και τον κακό φωτισμό. Κάμερα που χορεύει και βυθίζεται σαν νυστέρι στις ψυχές και στις αγωνίες των νέων. Γι’ αυτό ευθύνεται ο Σαλονικιός σκηνοθέτης Χ. Νικολέρης, γνωστός για τα βιντεοκλίπ του, βραβευμένος στο Λ. Άντζελες για την μικρού μήκους «Νάρκες». Την παρέα της Ν-Orasis, που ευθύνεται για ότι πιο εμπνευσμένο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στο σελιλόιντ συμπληρώνουν ο οπερατέρ Κ. Σταμπολής και φυσικά ο Χ. Νικολέρης σεναριογράφος και πρωτομάστορας της ιδέας από τα χρόνια ακόμη που έγραφε την περιβόητη και ομώνυμη στήλη στην Παράλλαξη, γνωστό free press της Θεσ/νίκης. Όσον αφορά το επώνυμο ενός από τους πρωταγωνιστές (Αλμπάνης) ουδέν σχόλιον…
 
5. Το νέο ραδιοφωνικό εγχείρημα στη Θεσ/νίκη που ονομάζεται «OFFRADIO». Αυστηρά μονάχα μέσω διαδικτύου, από ένα τμήμα της πάλαι ποτέ κραταιάς ομάδας του REPUBLIC. Φρέσκο, καινοτόμο, τολμηρό, συστατικά δηλαδή που θα έπρεπε να έχει κάθε ραδιοφωνικός σταθμός που σέβεται πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του..
 
6. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στο τελευταίο-collectors only- τεύχος του free press LIFO. Issue in issue. Η υπόγεια ζωή, για αυτά (τα αξιόλογα) που δεν φαίνονται, για τη σύγχρονη Τέχνη που διευρύνει το βλέμμα. Black and white φωτογραφίες υψηλής αισθητικής αξίας, Νέο Μουσείο Ακρόπολης, τομή στην δυσωδία που αναδίδεται από παντού, χορογραφία γραφιστικής, φουτουριστικό κόμικ-εργόχειρο από έναν αυθεντικό ποιητή των εικόνων, των λέξεων και των σωμάτων, σύγχρονο και μεταμοντέρνο, ό,τι πολυτιμότερο έχει αναδείξει η γενιά των σημερινών 45άρηδων. Και μαζί ένα τεύχος του μυθικού «Κοντροσόλ στο Χάος» που πριν από 22 χρόνια έσκασε σαν βόμβα στην ελληνική πραγματικότητα. Η τριπλέτα Παπαϊωάννου-Μπίστικας-Αβούρης και πλάι με το «Τέταρτο» ο Χατζιδάκις. Οι συγκρίσεις με το σήμερα σε κονιορτοποιούν…
 
7. Μία είσοδος και μία έξοδος. Ο Δημήτρης Δανίκας, γνωστός και μη εξαιρετέος κριτικός κινηματογράφου στα «ΝΕΑ» προσθέτει πινελιές ραδιοφωνικής «γκουρμέ» ευαισθησίας, μπλέκοντας τους Royksopp με τη Σκάρλετ Γιόχαανσον. Στον “Arrena 89.2”  . Η αποχώρηση από τη σαββατιάτικη στήλη του στην Ελευθεροτυπία, του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, για χάρην του LIFO. Το ρέκβιεμ ενός μποέμ της γραφής, ενός κοσμοπολίτη της ζωής, ενός ρομαντικού της δημοσιογραφίας. Τα editorial του στη LIFO ακριβοθώρητα κεντήματα λέξεων, κατάστικτα από συναίσθημα. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο του «Αντίο παλιέ κόσμε» καταλαβαίνουν...
8. Το 21ο Κινηματογραφικό Πανόραμα της Ελευθεροτυπίας. Επιτέλους cine festival για την αφεντιά μου το τελευταίο τετραήμερο του Πανοράματος. 11 μέρες κινηματογραφικής απόλαυσης εστιασμένες στην Ευρώπη. Με πρεμιέρα το «Αθήνα-Κων/νούπολη» του Ν. Παναγιωτόπουλου, με σκηνές και από Κοζάνη…Με πολλές αβάν πρεμιέρ ταινιών όπως το «Περί τυφλότητας» του Μερέγιες που διασκευάζει Σαραμάγκου, αφιέρωμα σε φιλμ επιστημονικής φαντασίας, θεματική για το σεξ στον κινηματογράφο, λαμπερές παρουσίες του Αλέν Κορνό, της Βαλέρια Γκολίνο και του μεγάλου Δασκάλου Κένεθ Λόουτς…
 
(Π.Α)

“Stop Motion”, μια cinematic εκπομπή στον Diva Fm 91.6 στην Κοζάνη-Λόγια και μουσική επιμέλεια : Πέτρος Αλμπάνης

AIRPLAY LIST, Κυριακή 5-10-2008, 22.00-24.00

1. “Lovesong” ABBIE GALE “2”
2. “Sucker Sun” SERAFIM TSOTSONIS “Peak”
3. “Treat Me Right” YOSEBU “I’ll Be Waiting Till Dawn”
4. “The Sluggish Postman” YOUR HAND IN MINE
5. “A Hot Day” CAYETANO “Up & Down”
6. “Red Across The Sand” SIGMATROPIC “Dark Outside”
7. “Ninna Nanna” LULU ROUGE “Bless u”
8. “Puppy Toy” TRICKY “Knowle West Boy”
9. “We Carry On” PORTISHEAD “Third”
10. “La Femme Parallel” THIEVERY CORPORATION “Radio Retaliation”
11. “Dead Afternoon” TWO BANKS OF FOUR “Junkyard Gods”
12. “Dog’s Dinner” PAN_POT “Pan-O-Rama”
13. “Sunrise” JIMI TENOR & KABU KABU “Joystone”
14. “The Finger Of Suspicion” DICKIE VALENTINE 
15. “Sunshine, Lollipops & Rainbows” LESLIE GORE
16. “El Gatillo” CALEXICO “Carried To Dust”
17. “Sing Me Spanish Techno”NEW PORNOGRAPHERS“Twin cinema”
18. “A&E” GOLDFRAPP “Seventh Tree”
19. “Let Me Know” ROISIN MURPHY “Overpowered”
20. “E-Bow” SIGUR ROS “()”
21. “Do Me A Favour” ARCTIC MONKEYS “Favourite Worst Nightmare”
22. “Bella Simamer” BJORK “Gling-Glo”
23. “Marian” NOUVELLE VAGUE “Nouvelle Vague”
24. “La Valse D’ Amelie” YANN TIERSEN “C’etait Ici”

“Stop Motion”, μια cinematic εκπομπή στον Diva Fm 91.6 στην Κοζάνη-Λόγια και μουσική επιμέλεια : Πέτρος Αλμπάνης

AIRPLAY LIST, Κυριακή 28-9-2008, 22.00-24.00

1. “Time to pretend” MGMT “Oracular Spectacular”
2. “Yesterday tomorrows” TINDERSTICKS “The hungry Saw”
3. “U-Turn” AaRON “Artificial Animals Riding On Neverland”
4. “15 Steps” RADIOHEAD “In RainBows”
5. “Slow Show” THE NATIONAL “Boxer”
6. “You got the cherry bomb” SPOON “Ga Ga Ga Ga Ga”
7. “Oh Johnny!Oh!” ELLA FITZGERALD “Ella Swings Chick Swings”
8. “Dr. Strangeluv” BLONDE REDHEAD “23”
9. “Mirador” EFTERKLANG “Parades”
10. “We live by the lake” FANFARLO “Fire Escape”
11. “Bass Profundo” DEVOTCHKA “A Mad & Faithful Telling”
12. “Raise Me Up” HERCULES & LOVE AFFAIR 
13. “No more sweet music” HOOVERPHONIC “No more sweet music”
14. “Melody Day” CARIBOU “Andorra”
15. “Oh My Heart” JAMES “Hey Ma”
16. “Gigi” DOUSK “Kind Of Human”
17. “Strange colour blue” MADRUGADA “Industrial Silence”
18. “Inside Out” ATHENA “Breathe With Me”
19. “The French Open” FOALS “Antidotes”
20. “All we have is now” FLAMING LIPS “Yoshimi battles the pink robots”
21. “Me and I” TV ON THE RADIO “Warm & Scratchy collection”
22. “Augustine” PATRICK WOLF “The Magic Position”
23. “Chemtrails” BECK “Modern Guilt”
24. “I’ll Be Your Mirror” THE VELVET UNDERGROUND & NICO