Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Κριτική Ταινιών Πρώτης Προβολής...10

ΤΟ ΚΟΥΤΙ
(THE BOX)


Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Κέλι
Παίζουν: Κάμερον Ντίαζ, Τζέιμς Μάρσντεν, Φρανκ Λαντζέλα
Διάρκεια: 115’

Ενίοτε, η εγγενής ασθένεια της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής να τεντώνει δηλαδή τις σελίδες ενός σεναρίου, πλήττει και ξένους δημιουργούς που τα πρώτα τους βήματα ήταν ενθαρρυντικά. Ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Κέλι με το “Donnie Darko”, το 2001 είχε δημιουργήσει πάταγο. Το προπέρσινο “Southland Tales” ήρθε να επιτείνει την αγωνία για τη συνέχεια. Δυστυχώς με το φετινό, «Το Κουτί» ρίχνει τον πήχη. Διότι, ο επηρεασμένος από την κοσμοθεωρία του Οργουελικού "1984" σκηνοθέτης, έπεσε στην παγίδα να απλώσει τόσο πολύ το τεσσάρων σελίδων διήγημα «Button, Button» του Ρ. Μάθεσον, ώστε να το χωρέσει σε μια μεγάλου μήκους ταινία. Εξηγούμαι. Το sci fi ετούτο πόνημα είναι ένα φιλμ σε συσκευασία τριών. Προς Θεού. Δεν είναι τόσο πυκνό όσο φαίνεται. Απλά ο Κέλι διαχέει πανέξυπνα, αν και αμήχανα, την προσοχή των θεατών σε θέματα που συχνά φαίνονται σαν από άλλο φιλμ. Όταν όμως στερεύει η πρώτη ύλη του και αρχίζει τις επεξηγήσεις, τότε «Το Κουτί» τυλίγεται από υπερβολές μελοδραματικές.
Η Νόρμα και ο Άρθουρ είναι ένα μέσο ζευγάρι της διπλανής πόρτας με τυπικές φιλοδοξίες. Εργατικοί και στοργικοί ζουν την καθημερινότητά τους. Λαμβάνουν ένα ξύλινο κουτί που τους χαρίζει 1000000 € με το πάτημα ενός κουμπιού. «Το Κουτί» οργανώνεται πάνω στο ερώτημα: “Τι θα έκανες αν είχες την ευκαιρία να αποκτήσεις τεράστιο πλούτο, με αντίτιμο όμως μια ανθρώπινη ζωή;”. Eπί τάπητος τα περί των αληθινών αξιών της ζωής. Κοινότυπο και αφελές. Η άπληστη ανθρώπινη φύση στο ικρίωμα. Η ακεραιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης έρχεται σε σύγκρουση με το πάθος απόκτησης υλικών αγαθών. Ο δημιουργός βουτά τόσο στα αμερικανικά b-movie των ’50 με το ψυχροπολεμικό κλίμα, όσο και στην ατμόσφαιρα της παλιάς αυθεντικής επιστημονικής φαντασίας με την υποβλητική μουσική. Παρατηρεί τη συνωμοσιολογία μέσα από θεολογικό πλαίσιο και μεταφυσικά πινελιές. Αξιοσημείωτη η ερμηνεία, αλά "Φάντασμα της 'Οπερας", του Φρανκ Λαντζέλα σε ένα ρόλο «μικρό» αλλά με τεράστιο βάθος στον "κακό" χαρακτήρα που υποδύεται.

Αξιολόγηση: **
(Π.Α.)

Δεν υπάρχουν σχόλια: