Κριτική Ταινιών Πρώτης Προβολής...14

ΠΑΡΑΝΟΙΑ
(THE CRAZIES)

Σκηνοθεσία: Μπρεκ Άισνερ
Παίζουν: Ράντα Μίτσελ,Τίμοθι Όλιφαντ, Ντάνιελ Παναμπέικερ
Διάρκεια: 101’

Σε μια ήσυχη αμερικάνικη κωμόπολη, οι φαινομενικά φιλήσυχοι κάτοικοι της αρχίζουν ξαφ-νικά να παρουσιάζουν περίεργα συμπτώματα παράνοιας. Μετά από έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το νερό της περιοχής είναι μολυσμένο από κάποια τοξική ουσία, κατόπιν στρατιωτικών πειραμάτων και η οποία οδηγεί όποιους το πιουν στην τρέλα και στο φόνο. Ο σερίφης με τη γυναίκα του και το συνεργάτη του προσπαθούν να εγκαταλείψουν την πόλη.
Το φιλμ του Άισνερ σέβεται περισσότερο από όσο θα αρκούσε, το πρωτότυπο φιλμ του Ρομέρο (1972), χωρίς να τολμά να το υπερβεί. Ξεφεύγει μεν από τη δαγκάνα των βλακωδών εφηβικών σοκαριστικών σκηνών που συναντάμε σε χολυγουντιανές «συνταγές» και ψεκάζεται με μπόλικη εσάνς κοινωνικο-οικολογικού μηνύματος για την ανασφάλεια του πλανήτη, πυρο-δοτώντας έτσι πολιτική αμφισβήτηση, αλλά οι όποιες προθέσεις του σκοντάφτουν συνεχώς στην αποσπασματικότητα, που σίγουρα στο συγκεκριμένο φιλμ δρα όπως ο σκώρος στα ρού-χα. Το ροκανίζει. Τραμπάλα συνεχώς. Λίγος φιλμικός χρόνος για να εκθέσει στους θεατές τό-σο πολλά. Απ’ την μια έχουμε το προβλέψιμο τέλος και τους ανολοκλήρωτους χαρακτήρες, απ’ την άλλη ένα μεταφυσικό sci-fi θρίλερ με φρενήρη ρυθμό και μια ένοχη αγωνία για το ποιος έχει κολλήσει το μικρόβιο της τρέλας και ποιος όχι. Μπορεί η ατμόσφαιρα να θυμίζει έντονα το «The Happening” του Σιάμαλαν, οι ερμηνείες να κολλάνε, τα εφέ να είναι φτωχά για τέτοιου είδους φιλμ, όμως όλα αυτά δεν εμποδίζουν το δημιουργό να αποτυπώσει επί του σε-λιλόιντ την προβληματική του για τη σημερινή διχασμένη και μόνιμα τρομαγμένη Αμερική. Όλα προκύπτουν επαγωγικά. Αφύσικη παράνοια δεν υπάρχει διατείνεται ο Άισνερ. Υπάρχει «λογική» εξήγηση και εύλογη προέλευση της. Αρκεί να ψάξουμε στην αλλοτρίωση, στην υ-περκατανάλωση, στον ιμπεριαλισμό. Στην αδηφάγα μολυσμένη διατροφική αλυσίδα που με-ταλλάσσει τα πάντα. Άνθρωποι με μάσκα ζόμπι να τρώνε τις σάρκες ανθρώπων. Συμβαίνει παντού σήμερα. Τι μένει? Οι δυνάμεις καταστολής να αφανίσουν το ανθρώπινο γένος. Άραγε είμαστε στο μέλλον ή μήπως στο παρόν…?

Αξιολόγηση: ***
(Π.Α.)