ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΕΛΙ
(ABOUT ELLI)
Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί
Παίζουν: Γκολσιφτέ Φαραχανί, Σαχάμπ Χοσεϊνί, Ταρανέ Αλιντουστί
Διάρκεια: 119’
Μία από τις πιο συναρπαστικές κινηματογραφικές εμπειρίες των τελευταίων χρόνων. Στο προσκήνιο επιστρέφει το σινεμά των μεγάλων δημιουργών. Ανανεωμένο και εμπνευσμένο. Το «Τι απέγινε η Έλι» (αργυρή Άρκτος σκηνοθεσίας στο Βερολίνο) του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί είναι ένα φιλμ που ξεφεύγει από την παραδοσιακή θεματολογία της «ρακένδυτης» ιρανικής κινηματογραφίας. Είναι μια σπουδή στην αποξένωση μακριά από tribal αναφορές και ηθικοπλαστικά διδάγματα. Ένα σαββατοκύριακο τέσσερα ζευγάρια μαζί με τα παιδιά τους καταλήγουν σ΄ ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Όλοι παντρεμένοι. Εκτός από τον Αχμάντ και την Έλι, η οποία εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Αινιγματικά. Ίσως πνίγηκε ίσως έφυγε (οι πιο προσεκτικοί θα θυμηθούν το τέχνασμα ετούτο στο «Κάτω απ’την άμμο» του Οζόν)…Κανείς δεν γνωρίζει ότι είναι λογοδοσμένη και δυστυχισμένη με τον αρραβωνιαστικό της. Κάποια στιγμή καταφτάνει και αυτός…
Το ρεζερβουάρ της κινηματογραφικής μηχανής του Φαραντί έχει φουλάρει. Καταλύτης η εξαφάνιση της Έλι, με διαφορετικές επιπτώσεις σε καθένα από τα μέλη της παρέας. Πυροδοτεί ψυχολογικές εντάσεις. Η ανεμελιά της αρχής δίνει τη θέση της σε ένα δράμα με επίκεντρο τη γυναίκα και κάδρο τον θεσμό της οικογένειας στο σύγχρονο Ιράν. Η φαινομενική ραθυμία αντικαθίσταται με πλημμυρίδα σκηνών λεκτικής-ψυχολογικής βίας. Ο δημιουργός αλλάζει μαεστρικά ταχύτητα μεταβαίνοντας από το ηθογραφικό σινεμά τεκμηρίωσης, στο θρίλερ και από εκεί στο υποδόριο δράμα που εξελίσσεται στον πυρήνα της δομής της παραδοσιακής ιρανικής μεσοαστικής οικογένειας. Το βλέμμα του στρέφεται στα ανώτερα στρώματα της ιρανικής κοινωνίας, παρακολουθώντας μια γυναίκα που βιώνει κρίση ταυτότητας. Με οικονομία στην αφήγηση, κάμερα στο χέρι, μινιμαλιστική γραφή και γνωρίζοντας εκ βαθέων τους κώδικες του νατουραλισμού, μιλά για μια γενιά που μάχεται ανάμεσα στο παραδοσιακό παρελθόν και στο παρόν. Περιγράφει τις συμβάσεις των ανθρώπινων σχέσεων. Μικρά ψέματα μεγάλες αλήθειες. Αυθεντικότητα μηδέν. Μικροαστική υποκρισία στο έπακρο. Συμβαίνει παντού. Γιατί όχι και στο Ιράν?
Αξιολόγηση: ****
(Π.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου